Dag 18. Die ochtenden

Na een gezellig ontbijt bij Duco en familie-dank voor de gastvrijheid- ben ik om ongeveer half tien op de fiets gestapt. Meteen strak omhoog. Zelfde weg als gisteravond met de auto. Was voor het eerst in ruim twee weken met de auto. Ongelofelijk hoe makkelijk je dan de berg op komt. En die snelheid..
Als je da. Omhoog fietst zijn dat van die "waar ben ik mee bezig" momentjes.
Het is een klamme, vochtige ochtend. Het zweet gutst van m'n lijf. De ochtenden gaan mij sowieso minder goed af dan de middagen. Op stoom komen. Dan een paar uur lang licht dalende weg door een breed dal. Op de weg ligt een doodgereden slang. Zonde. Toch wel een metertje lang. Een die je levend liever niet tegenkomt.
Om twee uur ben ik in Moissac. Naar de kathedraal en een stempel. Nu weer het routeboek erbij. Hopelijk niet minder klimmen dan de afgelopen dagen. Ik wordt geholpen. Langs een vlak kanaal en Garonne bereik ik Auvillar. Een echt pelgrimsdorp. Overal pelgrimgites. Maar wel allemaal vol. Na een uurtje vindt ik een klein Pension. Uurtje zoeken, maar is gelukt.

85 km

Touzac-Sagnac-Saux-Montesqieu-Moissac-Auvillar