Dag 17 Eerste stuk Apennijnen
Blijf op de hoogte en volg Erik
07 Mei 2015 | Italië, Loiano
Vanmorgen om half negen vertrokken. Het ontbijt in het hotel stelde niets voor dus eerst even lange de spar voor verse broodjes en drinken. Ferrara is een chaotische stad in de ochtend. Overal fietsers en ook veel auto's die knetterhard op tien centimes langs je rijden. Ik ben blij wanneer ik de stad uit ben. Vandaag wondje mee, alhoewel er niet echt van wind te spreken is. Maar ja, alle beetjes helpen. Het is dampig dus ik houd mijn jackje aan. Om half elf besluit ik te stoppen voor een hapje. Geen bankje te vinden dus ik vouw mijn lichtgewicht stoeltje uit. Werkt prima. Na wat broodjes en drinken spring ik weer op mijn bicicletas.
Ik heb de tijd om na te denken en ga onbewust de tocht van vorig jaar vergelijken. Enerzijds veel dingen hetzelfde. Wat vorig jaar natuurlijk nieuw was. Maar ook best wel een andere sfeer. Het lukt mij bijvoorbeeld veel minder om stempels te vinden voor in mijn Credentiale. Dat maakt de tocht op een of andere manier ook gelijk iets minder spiritueel. Juist de laatste 600 kilometer waren vorig jaar meer een tocht. Ik ga nog regelmatig de Italiaanse kerken binnen om een moment van rust en overweging te nemen. Maar de gehaaste Italiaanse sfeer maakt het minder evenwichtig.
Ik realiseer mij des te meer dat de tocht belangrijker is dan het eindpunt.
De etappe van vandaag gaat eigenlijk tot ter hoogte van Bologne. Dat betekent morgen de hele dag klimmen. Doordat ik wind mee had besluit ik het eerste stuk de Apennijnen in klimmen alvast te doen. Door de warmte en de stevige percentages best wel stevig. Vier uur en vijfendertig kilometer verder kom ik in Loiano. Er schijnt achter een hotel een plek te zijn. Althans dat dacht ik. Blijkt dat het hotel alleen de wegwijzer is. De herbergier verwijst naar een camping nog dertig kilometer verder. Lijkt mij geen goed plan. Ik neem maar een hotelletje, waar overigens zelfs een paus nog schijnt te zijn geweest. Het slapen kost veel geld, maar alles goed gewassen en knap gegeten. Vanavond op tijd slapen voor morgen de laatste paar honderd meter omhoog en dan dalen richting Firenze, oftewel Florence.
95 km Ferrara - Loiano
Ik heb de tijd om na te denken en ga onbewust de tocht van vorig jaar vergelijken. Enerzijds veel dingen hetzelfde. Wat vorig jaar natuurlijk nieuw was. Maar ook best wel een andere sfeer. Het lukt mij bijvoorbeeld veel minder om stempels te vinden voor in mijn Credentiale. Dat maakt de tocht op een of andere manier ook gelijk iets minder spiritueel. Juist de laatste 600 kilometer waren vorig jaar meer een tocht. Ik ga nog regelmatig de Italiaanse kerken binnen om een moment van rust en overweging te nemen. Maar de gehaaste Italiaanse sfeer maakt het minder evenwichtig.
Ik realiseer mij des te meer dat de tocht belangrijker is dan het eindpunt.
De etappe van vandaag gaat eigenlijk tot ter hoogte van Bologne. Dat betekent morgen de hele dag klimmen. Doordat ik wind mee had besluit ik het eerste stuk de Apennijnen in klimmen alvast te doen. Door de warmte en de stevige percentages best wel stevig. Vier uur en vijfendertig kilometer verder kom ik in Loiano. Er schijnt achter een hotel een plek te zijn. Althans dat dacht ik. Blijkt dat het hotel alleen de wegwijzer is. De herbergier verwijst naar een camping nog dertig kilometer verder. Lijkt mij geen goed plan. Ik neem maar een hotelletje, waar overigens zelfs een paus nog schijnt te zijn geweest. Het slapen kost veel geld, maar alles goed gewassen en knap gegeten. Vanavond op tijd slapen voor morgen de laatste paar honderd meter omhoog en dan dalen richting Firenze, oftewel Florence.
95 km Ferrara - Loiano
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
