Dag 18 De Toscane in zicht

Na de zware etappe van gisteren staat er vandaag nog de hoogste passen in de Apennijnen, althans in dit gedeelte, voor de boeg. Van 200 meter naar bijna 1000 meter. Het begint al goed. Vanaf de slaapplek eerst twee kilometer terug en omhoog naar de route. Dat is altijd zo frustrerend. Maar hoort er ook bij. De weg waar ik op rijdt gaat steeds over de kammen van de bergen. Dat is werkelijk een prachtig gezicht. Soms bosrijk, dan weer weidegebied. Het wordt steeds warmer, ondanks dat ik aan het stijgen ben. Ik haal broodjes bij de COOP. Die smaken dus nergens naar. Dit is de eerste keer dat ik broodjes eet die naar water smaken. Gelukkig heb ik altijd genoeg noodrantsoen bij mij. Twee Marsen en wat muesli repen. Er rijden veel motorrijders op deze wegen. Vinden de bochten. Mooi, maar vergeten dat er meer verkeer is. Op elke pas tracteer ik mijzelf op een koude cola. Heerlijk, wat smaakt dit toch lekker. Onderweg kom ik een prachtige kloosterkerk tegen. Ik besluit hier lekker op een bankje te gaan zitten. Er is niemand. Buiten eet ik nog wat en na een half uurtje rust vervolg ik mijn weg. De laatste etappe is omhoog naar Fiesole(spreek uit Vijesolee) kom langs een waterfabriek van San pellegrino en daarna een prachtig uitzicht over Florence. Erg fraai. Gelijk een heel andere sfeer. Water, zwoeler, veel gele en oranje kleuren. Een andere wereld. De Toscane.

Ik rijd naar de aangegeven camping. Die blijkt dus dicht en ik moet weer vijf kilometer terug. Een mooie camping aan de Arno. De rivier die door Florence loopt. Morgen een rustdag de stad bezoeken.

Overigens, het lukt helaas niet altijd om elke dag blogs te plaatsen. Het internet is hier niet altijd je van het. Vandaar soms twee tegelijk.

75 km Loiano Fiesole Florence