Lig in m'n tent de bedenken waar ik gisteren ook al weer geslapen heb. Je bent zo mobiel de je je steeds meer zwerver voelt. Het leven vanuit de fietstassen.
In het boekje staat dat er vandaag weer een stijging gaat komen. Maar dat het zo ontzettend zwaar zou worden had ik in m'n stoutste dromen niet verwacht. De route loopt vrijwel over dezelfde wegen als de wandelaars. De hellingen zijn zo steil dat wandelaars mij lopend inhalen. Als ik hard aan het stuur trek om kracht te zetten komt het voorwiel los van de grond. Voor het eerst heb ik een paar honderd meter moeten lopen. Op het asfalt staat "1000 meter bar". Nog even denkt je. Maar het duurt ellenlang totdat de aankondiging 500 meter komt.. Maar uiteindelijk haal ik het. Er volgen twee mooie collen en vervolgens dalen. Via een mooie brede weg. Door de wind tegen nauwelijks in de remmen hoeven knijpen. Scheelt weer remblokjes.

Om drie uur op de camping in Sarria. Eerst een ijskoude cola zero en lekker bijkomen. Deze dag was by far de meest zware, een echte koninginnerit. Maar wel prachtig. De tent opgezet en voor het eerst deze reis de fiets echt eens goed schoongemaakt zag eruit als een beest ondertussen.
De rest van de groep van de laatste week zijn allemaal in de loop van de middag ook aangekomen.
Om zeven uur richting kantine om te eten en straks voetbal te kijken. Bijzonder om in Spanje tussen de Spanjaarden te kijken. Hoef niet te vertellen dan de Spanjaarden niet vrolijk waren. De sfeer bleef desondanks goed. De Hollanders waren uitgelaten.. Nog 135 km naar Santiago de Compostela.. Einde in zicht.

75 km

Villafranca de Bierzo-O Cebreiro-Tricastela-Samos-Sarria